Nasaan ka ligaya?

Nitong mga nakaraang linggo, depressed ako. Ewan ko ba. Parang nawalan na ko ng gana sa buhay. Nakakapagod. Wala na kong ganang pumasok. Parati nalang mabigat ang pakiramdam ko. Bihira na rin akong kumain. Kung nakasanayan ko na ang di pag-aalmusal, ngayon sanay na rin akong hindi maghapunan. Pagod na ko. Sa tuwing lalabas ako kasama ang mga kaibigan ko, pinipilit kong ipakitang masaya ako. Walang inaalala, walang bumabagabag. Pinipilit kong tumawa, magpatawa, ngumiti na parang ayos lang ang lahat. Iinom. Pero minsan pakiramdam ko di na kaya ng katawan ko na kumonsumo ng alak. Ayos kasi yung pagpapanggap ko epektibo. Wala ni isa man sa mga kaibigan ko ang nakakapansing may kung anong di ko maipaliwanag akong pinagdadaanan.

Hindi ko alam kung saan ang direksyon ng buhay ko pero parang wala. Pinipilit kong ayusin ang sarili ko pero di ko magawa. Lumalabas ako para maging masaya pero pagpasok ko sa kwarto at ako nalang mag-isa, hindi ko maiwasang mag-isip. Malulungkot, iiyak. Eto na naman ako sa di magandang libangan ko e. Tanginang random thoughts yan.

Malaya man ako, pero pakiramdam ko nakakulong ako. Nakakulong sa kalungkutan. Di ko na alam kung anong gagawin ko. Kung saan akong lupalop pupunta para maging masaya. Hindi ko na alam kung anong gusto ko. Hindi ko matulungan ang sarili kong umusad.

Tnagina, ewan. Ang labo-labo ko dre.

*buntong-hininga*