Happy Birthday Superman!

Pagkagaling ko sa trabaho, dumiretso na ko sa bahay ni Aling Mariss para ipagdiwang namin ang birthday ni Mang Rody. You know, si superman, my bestfriend! Hehe. Matagal-tagal din mula ng huli kong makita si Mang Rody, as usual, gwapo pa rin. Pinagmanahan ko e! Haha. In fairness mataba siya. :D Agad kong niyakap ang nakahigang matanda at hinalikan sa pisngi.

"Happy Birthday father! I miss you! I love you!" bati ko.

"O? Bakit di ka nagrereply?" tanong niya.

"Busy lang. Kamusta ka naman? Ang mga isda sa ilog nagpapahuli ba naman sayo?" biro ko.

"Nako, wala ngang mahuli." sagot niya.

"Yung mga tandang mo nalang kasi ang pagkaabalahan mo. Inilalaban niyo ba?" tanong ko.

"Isang beses lang. Nanalo naman." sagot niya habang nakangiti.

Nakayakap ako sa bewang niya habang kami'y nagkukwentuhan.

"kamutan mo naman ako ng likod" lambing niya. Matatanggihan ko ba naman to si Mr. Fredrickson? hehe.

"Hindi mo na ko dinalaw a." angal niya.

"Busy lang dad. Saka alam ko naman na uuwi ka. Wag ka ng magtampo namiss naman kita" lambing ko.

"hmmm." tugon niya.

"Ako na magluluto saka bibili ako ng ice cream." sabi ko.

"Tawagin mo ang kuya mo, may dala akong mga rambutan galing sa tanim ng tito mo." utos niya.

"Alam ni Tito Carling na pinapitas mo yan?" tanong ko.

"Hinde. Hehe." ngisi siya.

"Lagot ka don! HAHAHAHAHA!" biro ko.

Pinagmamasdan at pailing-iling lang ang tatay ko habang tatawa tawa sa panonood samin ng kuya ko sa pagkain ng rambutan. 

Pagkatapos kong magluto at bumili ng pansit at ice cream, masaya kaming nagkainan. Biruan. Hanggang sa napagpasyahan na namin ang magpahinga pare-pareho matapos ang kwentuhan.

Naisip ko, magkakalayo man kami, mas gugustuhin ko na itong minsanang pagkikita na masaya kesa sa araw-araw na magkasama pero puro bangayan naman.

Mahal na mahal ko ang pamilyang meron ako di man perpekto. :)